Perła Zachodu > Wieża Książęca > Wapienniki > Płoszczynka > Jeżów Sudecki > Pod Stromcem > Stromiec > Płoszczyna PKS > Grodzisko

Szlak czarny Perła Zachodu – Grodzisko

Szlak zaczyna się w Siedlęcinie, przy Gościńcu PTTK „Perła Zachodu”, gdzie znajduje się restauracja i jest możliwość noclegów. Stylowy, drewniany obiekt zbudowano w latach 1926-27, na wysokim lewem brzegu rzeki Bóbr,  przy okazji budowy pobliskiej zapory i elektrowni.

Szlak czarny, wraz z szlakami żółtym i zielonym oraz trasą rowerową ER-6 Dolina Bobru prowadzi w dół, drogą asfaltową, lewym brzegiem Jeziora Modrego. Jezioro powstało po przegrodzeniu rzeki Bóbr zaporą  w latach 1924-25. Po lewej stronie szlaku, tuż przy drodze widoczne pojedyncze skałki dochodzące do 10 m wysokości. Po dojściu do zapory widzimy po przeciwnej stronie jeziora, tuż przy zaporze ciekawostkę geomorfologiczną – marmity. Są to  kuliste wgłębienia w skale, powstałe przez tysiącami lat przez ruch wirowy kamienia wprawionego w ruch, w skalistym dnie rzeki, najczęściej pod wodospadami. Te okazy wydobyto z dnia rzeki Bóbr podczas budowy zapory i wmontowano w  pionowe, skalne zbocze. Dalej poruszamy się w dół drogą asfaltową, po obu stronach porośniętej drzewami. Rzeka Bóbr, która ciągle nam towarzyszy po prawej stronie drogi  oddziela dwa obszary górskie: na prawym brzegu są to Góry Kaczawskie, a na lewym Pogórze Izerskie. Mijamy zalesioną wyspę na rzece Bóbr, która nosi nazwę Modrzewiową Wyspą, z racji występowania tu tych właśnie drzew. Docieramy do pierwszych zabudowań Siedlęcina i do skrzyżowania z drogą asfaltową (ul. Górna), która w lewo prowadzi do Siedlęcina Górnego, a w prawo do wsi. Szlak żółty odbija w lewo, do Maciejowca, a nasz czarny, razem z szlakiem zielonym w prawo przez stalowy most na Bobrze. Za mostem szlaki skręcają w lewo, w kierunku widocznej bramy pomiędzy budynkami dawnego folwarku. Z dala widoczna Wieża Książęca, do której oba szlaki doprowadzają. Ta mieszkalna kiedyś wieża pochodzi z lat 1313-1315 (wg ostatnich wynik badań dendrologicznych), jako fundacja księcia Henryka I jaworskiego. Przy lipie sądowej szlaki skręcają w prawo, okrążają wieżę i dochodzą do asfaltu (ul. Długa), na której skręcją w prawo.  Tuż przy drodze, na wzniesieniu po lewej stronie  późnogotycki kościół św. Mikołaja z wątkami z XIV wieku. Szlak wiedzie między zabudowaniami. Po chwili sza zielony odbija w lewo, a  nasz szlak czarny dochodzi do skrzyżowania z drogą Jelenia Góra – Wleń (ul. Lwówecka). Przecinamy tę drogę i  po 70 metrach kierujemy się w kierunku wiaduktu pod torami kolejowymi, w ul. Ogrodową. Przechodzimy przez tunel pod torami. Po przejściu ok. 200 metrów, na rozwidleniu dróg – kierujemy się w prawo. Ciągle pomiędzy zabudowaniami podążamy droga asfaltową, wznoszącą się lekko w górę. W górni części wsi skręcamy pod katem prostym w prawo, w ul. Płoszczyńską i podążamy  pomiędzy zabudowaniami drogą asfaltową do ostatnich zabudowań Siedlęcina. Dalej przez pola wiedzie kamienista droga polna, z której w kierunku południowo-wschodnim doskonały widok na niżej położone zabudowania Jeżowa Sudeckiego oraz Jelenią Górę, a w oddali, na horyzoncie – Karkonosze. W kierunku wschodnim obszerny widok na Góry Kaczawskie. Szlak doprowadza nas do ściany lasu – po prawej stronie. Skrajem lasu  idziemy drogą polną do skrzyżowania dróg polnych. Skręcamy w lewo, by po ok. 400 metrach dojść do następnego skrzyżowania. Tu w lewo odbija krótki szlak żółty, doprowadzający do dawnych dwóch pieców wapienniczych z XVIII i XIX wieku. Szlak czarny skręca w drogą leśną w prawo, by po ok. 300 metrach spotkać szlak niebieski, z którym skręca w prawo w kierunku wsi Płoszczynka. Szlaki doprowadzają nas do drogi asfaltowej Jeżów Sudecki – Czernica. Szlak niebieski skręca w lewo, a nasz czarny w prawo, by po pokonaniu ok. 50 metrów drogą asfaltową skręcić w lewo, w polną drogę biegnącą skrajem lasu. Zaraz szlak wraz z drogą wchodzą do lasu, by po ok. 1,3 km droga leśna wyprowadziła nas na polanę śródleśną. Dalej lewym skrajem lasu na otwartą przestrzeń i  do pierwszych zabudowań Jeżowa Sudeckiego. Schodząc w dół, pomiędzy nowo wybudowanymi domami dochodzimy do ul. Długiej. Tu skręcamy w lewo, w kierunku widocznego w oddali stożkowanego wzniesienia (Stromiec – 551 m). Przechodzimy obok zakładów drzewnych, przy których skręcamy w prawo, w kierunku Stromca. Drogą gruntową szlak doprowadza nas do lasu. Tu rozwidlenie i słup z drogowskazami. W lewo prowadzi żółty szlak na Stromiec (ok. 700 m). W prawo przez las czarny szlak, okrążając leśne wzniesienie Stromca doprowadza nas do północnego zbocza i wyprowadza na otwartą przestrzeń, na łąki. W kierunku północnym, u dołu widoczna dolina potoku Ochotnica i ciąg zabudowań wsi Płoszczyna. Ponad wsią widoczne Chrośnickie Kopy, wchodzące w skład Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich, z zalesionymi kopami: Ptasia, Lasek, Kopa, Grapa i Leśnica (wszystkie ponad 600 m) oraz dominującą Łysą Górą (707 m) i jej dwoma masztami antenowymi – po prawej stronie. Szlak wśród łąk sprowadza nas do wsi, gdzie po dojściu do drogi asfaltowej spotykamy szlak niebiski i  wraz z nim skręcamy w prawo, by po przejściu ok. 550 m skręcić  lewo, w kierunku cmentarza, który mijamy i polną drogą gruntową docieramy do lasu. Tu dochodzimy do szerokiej utwardzonej asfaltem drogi pożarowej asfaltowej. Szlak niebiski skręca w prawo, a nasz czarny w lewo, w górę. Po przejściu ok. 400 m skręcamy w górę, w leśną drogę gruntową, by osiągnąć  Grodzisko.  

Sporządził: Andrzej Mateusiak, maj 2019 r.                           

Jelenia Góra > Dąbrowica > Łomnica > Wojanów > Karpniki > Łomnica > Mysłakowice > Jelenia Góra
U podnóża Karkonoszy rozciąga się kraina, która niegdyś upodobali sobie przedstawiciele znamienitych rodzin szlacheckich Europy. Zakładając w niej swoje rezydencje stworzyli niezwykłe założenie parkowo – pałacowe. Choć czasy świetności wielu obiektów minęły bezpowrotnie, nadal zachwycają kunsztem architektury, detalami i malowniczym otoczeniem. Na trasie zobaczymy najciekawsze obiekty Doliny Pałaców i Ogrodów

Kowary > Gruszków > Karpniki > Krogulec > Bukowiec > Kowary
Leżące pomiędzy Karkonoszami i Rudawami Janowickimi Kowary, stanowią doskonałą bazę wypadową w obydwa pasma górskie. Okolice miasta to nieco zapomniany, a z pewnością bardzo ciekawy cel wycieczek zarówno pieszych, jak i rowerowych. Przy proponowanej trasie czeka wiele atrakcji, jak choćby piękne dwory i pałace, dawne założenia parkowe, czy nieco dalej tajemnicze kowarskie podziemia (sztolnie).

Krucze Skały > Budniki > Szlak Miłosników Budnik (Ponura Kaskada i dawne zabudowania) > Tabaczana ŚcieŻka > Karpacz > Krucze Skały
Wędrówka do Budnik, to propozycja dla miłośników miejsc zapomnianych i nieco tajemniczych. Odkrycie pozostałości dawnej górskiej osady, poznanie historii tego miejsca, a być może odszukanie śladów legendarnego Wołogóra, może być doskonała przygoda dla całej rodziny.

Jelenia Góra › Łomnica › Krogulec › Karpniki › Trzcińsko › Jasiowa Dolina › Maciejowa › Jelenia Góra
Wycieczka tą trasą to propozycja, na przykład, na niedzielne popołudnie. Z Jeleniej Góry wyjeżdżamy ścieżką rowerową w kierunku Łomnicy. Znakowanym na czerwono odcinkiem szlaku rowerowego wjeżdżamy do lasu gdzie w pewnym momencie wjedziemy na znakowaną na żółto tzw. drogę królewską. Przez Krogulec, Karpniki (patrz: str. 18), Przełęcz Karpnicką (patrz: str. 46) kierujemy się do Trzcińska, a po przejechaniu na drugą stronę torów przy przystanku kolejowym jedziemy w kierunku Maciejowej. Przy skrzyżowaniu polnych dróg warto zwrócić uwagę na wiekowy, wyciosany z granitu drogowskaz. Przy strzałkach odczytamy Eichberg, czyli Dąbrowica. Do Jeleniej Góry wjedziemy od strony wschodniej.

Szklarska Poręba Centrum Edukacji KPN › Wodospad Kamieńczyka › Hala Szrenicka › Szrenica
Zdobycie szczytu Szrenicy położonego 1362 m n.p.m. to prawdziwa górska przygoda i nie lada wyzwanie dla każdego turysty. Na tę piękną górę wiedzie wiele tras, proponujemy jednak taką, podczas której nie sposób się nudzić, a przy okazji pogłębimy wiedzę z zakresu przyrody Karkonoszy. Wędrówkę rozpoczynamy od wizyty w Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej KPN w Szklarskiej Porębie. Wirtualny wstęp do rzeczywistej wędrówki pozwoli nami zrozumieć wiele zagadnień przyrodniczych obejmujących trzy piętra roślinne Karkonoszy: piętro regla dolnego, regla górnego i subalpejskiego. Poznamy nie tylko przedstawicieli flory i fauny, ale także dowiemy się, na czym polega proces przebudowy drzewostanów na terenach poklęskowych. Po opuszczeniu centrum, czarnym szlakiem zmierzamy do wodospadu Kamieńczyka, jednego z najpiękniejszych w Karkonoszach. Tu warto nieco odpocząć i wykonać kilka pamiątkowych zdjęć. Po przerwie kierujemy się na Halę Szrenicką. Zanim dotrzemy na szczyt miniemy fantastyczne ukształtowane przez naturę formacje skalne Końskie Łby i Trzy Świnki.

Przystanek Wang > Młynek Miłości > Czoło > Kaplica Św. Anny > Grabowiec > Karpacz (Płóczki) > Biały Jar
Przyjemna wędrówka w otoczeniu świerkowych lasów pozwoli zakochać sie w Karpaczu i zaczerpnąć wody z Dobrego Źródła przy kaplicy św.. Anny. Trud wspinaczki na owiany legendami Grabowiec wynagrodzi piękny widok ze szczytowych skałek, tzw. Patelni

Na górującym nad Janowicami szczycie, stoją ruiny średniowiecznej warowni, strzegącej niegdyś przebiegających u jej stóp szlaków handlowych oraz miejscowej ludności trudniącej się wydobywaniem rud metali. Pomimo doskonałych warunków obronnych, w czasie wojny trzydziestoletniej zamek został spalony i nie wrócił już do swej świetności. Dziś malownicze ruiny i widoki roztaczające się z murów zamkowych są popularnym celem spacerów i wycieczek.

(w terenie trasa znakowana na żółto) Miedzianka › Mniszków › Rędziny › Czarnów › Kowary › Bukowiec › Krogulec › Karpniki › Janowice Wielkie > Miedzianka
Tę trasę warto zacząć w Miedziance i poświęcić chwilę na zobaczenie pozostałości po górniczym miasteczku o 700-letniej historii. W okresie międzywojennym było to jedno z trzech najwyżej położonych i najmniejsze miasto w Prusach. Z Miedzianki jedziemy do Mniszkowa, gdzie zobaczyć można zabytkowy dwór z I połowy XVIII wieku. Znakowanym na żółto szlakiem obwodnicy rudawskiej przejedziemy przez dawny przysiółekGniewczyce, po którym pozostały resztki zabudowań i dalej dojedziemy do Hali Krzyżowej, pokrywającej się z początkiem wiosny łanami śnieżycy wiosennej. Przez Rędziny i Czarnów dojedziemy do Wojkowa, a stamtąd do Bukowca i dalej przez Krogulec i Karpniki dotrzemy do Przełęczy Karpnickiej. (patrz: str 46-49). Dalej czeka nas około 9-kilometrowa jazda po Rudawach Janowickich kończąca się w Janowicach Wielkich. Trasa jest momentami wymagająca, w części z drogami szutrowymi i polnymi.

Poświst – Sekc. 49-56
Całkowita długość: 8 913 m
Przyrost wysokości: 197 m
Spadek wysokości: -202 m

Trasa prowadząca przez dzikie lasy Przesieki i Borowic, nawierzchnia w większości utwardzona, trasa sinusoidalnie zmienia swoje nachylenie, tworząc tym samym doskonałe warunki do treningu.

Trasa Trudna

Błotnik – Sekc. 45-48
Całkowita długość: 3 881 m
Przyrost wysokości: 82 m
Spadek wysokości: -78 m

Mała pętla, stanowi zapowiedz dużej o nazwie Poświt.

Charakter trasy Błotnik doskonale oddaje to, co może nas spotkać na dużej pętli. Nawierzchnia utwardzona, występują podjazdy po głazach oraz krótkie zjazdy. Mało elementów technicznych, za to dużo przyjemnego kręcenia i pięknych widoków.

Trasa trudna

Jaga – Sekc. 44
Całkowita długość: 2 270 m
Przyrost wysokości: 37 m
Spadek wysokości: -126 m

Trasa alternatywna dla Czarta, o łagodniejszym charakterze.

Przebiega leśnymi drogami, na których nie występują trudne elementy. Doprowadzi nas do trasy Borowy.

Trasa Trudna

Czart – Sekc. 43
Całkowita długość: 929 m
Przyrost wysokości: 12 m
Spadek wysokości: -31 m

Trasa zjazdowa doprowadzi nas do trasy Doliny Czerwienia, a co za tym idzie trasy Skrzat.

Trasa dla zaawansowanych: występują tu strome zjazdy z głazów, uskoki i rockgardeny.

Trasa bardzo trudna

Utopiec – Sekc. 42
Całkowita długość: 1 364 m
Przyrost wysokości: 47 m
Spadek wysokości: -2 m

Podjazd łączący dolinę Czerwienia ze szlakiem na Przełęcz Karkonoską, doprowadzi nas do trasy Błotnik.

Nawierzchnia utwardzona.

Trasa Trudna

Skrzat – Sekc. 35-40
Całkowita długość: 6 161 m
Przyrost wysokości: 175 m
Spadek wysokości: -169 m

Łatwa trasa, na którą w większości składają się naturalne single z łagodnymi zjazdami i podjazdami. Występują niezbyt liczne rockgardeny. Trasa wiedzie przez tereny bagniste oraz nieodkryte zakątki lasów doliny Czerwienia.

Trasa trudna

Licho – Sekc. 32-33
Całkowita długość: 2 230 m
Przyrost wysokości: 87 m
Spadek wysokości: -98 m

Trasa dla zaawansowanych rowerzystów.

Pętlę rozpoczyna utwardzony, szybki podjazd, który przekształca się w trasę z wieloma technicznymi elementami typu skocznia, drop, stolik. Na trasie znajduje się również krótki stromy podjazd.

Borowy – Sekc. 26-31
Całkowita długość: 6 757 m
Przyrost wysokości: 97 m
Spadek wysokości: -79 m

Pętla w większości przebiega leśnymi utwardzonymi drogami Karkonoskiego Parku Narodowego, poprzeplatanymi łatwymi singlami o naturalnym charakterze, na których możemy natknąć się na bandy i rollery.

Jest to doskonała trasa do zaatakowania pętli Licho oraz Skrzat. Nie występują trudne elementy.

Trasa Trudna

Doppler – Sekc. 20-25
Całkowita długość: 7 630 m
Przyrost wysokości: 255 m
Spadek wysokości: -255 m

Techniczna pętla, na którą składają się: techniczny trawers z licznymi rockgardenami i przejazdami po kamieniach, naturalny malowniczy podjazd przez bukowy las oraz zjazd typu flow z rolerami i stolikami.

Znajduje się tu również sekcja techniczna z wieloma dropami, zakończona efektownym stolikiem.

Trasa bardzo trudna

Zmora - Sekc. 18-19
Całkowita długość: 2 293 m
Przyrost wysokości: 84 m
Spadek wysokości: -83 m

Pętla z wieloma technicznymi elementami takimi jak zjazdy z kamieni, dropy, rockgardeny.

Występują również skocznie i zakręty profilowane.

Trasa bardzo trudna

Skarbek - Sekc. 15-16
Całkowita długość: 2 406 m
Przyrost wysokości: 79 m
Spadek wysokości: -77 m

Pętla z wieloma technicznymi ściankami i przejazdami po kamieniach.

Występują dropy, skocznie, rollery, ale również techniczne podjazdy na głazy. Część podjazdu wiedzie niebieskim szlakiem turystycznym, więc uwaga w tym miejscu na pieszych.

Trasa ardzo trudna

Rokitnik - Sekc. 11-14
Całkowita długość: 5 081 m
Przyrost wysokości: 220 m
Spadek wysokości: -229 m

Techniczna pętla ze zjazdem do Cichej Doliny.

Stromy singlowy podjazd doprowadzi nas do sekcji zjazdowej po gigantycznych głazach, z wieloma dropami, uskokami, rockgardenami i technicznymi przejazdami. Skocznie, bandy, rollery - jest tu wszystko, co zaawansowana trasa powinna posiadać.

Trasa Trudna

Leszy - Sekc. 8-10
Całkowita długość: 2 139 m
Przyrost wysokości: 94 m
Spadek wysokości: -95 m

Szybka pętla z płynnym zjazdem.

Na zjeździe czeka na nas efektowna sekcja stolików oraz zakręty profilowane w celu zapewnienia większej płynności zjazdu.

Trasa trudna.

Perun - Sekc. 1-6

Całkowita długość: 9 429 m
Przyrost wysokości: 336 m
Spadek wysokości: -286 m

Pętla wiedzie u podnóży góry Chojnik na szczycie której znajduje się zamek. Trasę rozpoczyna stromy naturalny singletrack, który po pierwszym kilometrze przeistacza się w malowniczy wąski trawers, na końcu którego zaskoczy nas krótki techniczny zjazd. Następnie udajemy się szlakiem przecinającym Karkonoski Park Narodowy do sekcji 5. W miejscu startu sekcji 5 trasa pokrywa się ze szlakiem prowadzącym na zamek. Od tego miejsca czeka nas już tylko przyjemny zjazd łatwą lecz pokręconą trasą typu flow, oraz przejazd rolkostradą do początku trasy.

Trasa trudna

Całkowita długość wynosi 21,8 km, w tym 14 km wiedzie specjalnie dostosowaną trasą single track, składającą się z 11 sekcji.
Przewyższenie na trasie — 460 m.
Trasa oznaczona jest numerem 14, jako kolejna trasa Rowerowej Krainy.
Trasa jest ŁATWA — niebieski sześciokąt foremny; oznaczenia umieszczone są w terenie na mapach i słupkach.
Trasa stawia DUŻE WYMAGANIA KONDYCYJNE — najwyższe w 3-stopniowej skali — ze względu na długość i przewyższenie.
Trasa jest pętlą.
Na trasie występują odcinki z dużą ekspozycją stoku.
Trasa przeznaczona jest dla ruchu rowerowego.

Za początek pętli uznaje się punkt dostępowy w Szklarskiej Porębie—Jakuszycach, gdzie znajdują się wypożyczalnie sprzętu rowerowego.

Trasa posiada 3 punty dostępowe:
1. dworzec kolejowy Szklarska Poręba Górna
2. przystanek kolejowy Szklarska Poręba Jakuszyce
3. kopalnia kwarcu STANISŁAW
W każdym punkcie dostępowym znajduje się tablica z mapą i regulaminem, pompka stacjonarna z kompletem narzędzi rowerowych.

Przed wyruszeniem na trasę koniecznie należy zapoznać się z REGULAMINEM.

Część trasy (dojazd do Jakuszyc lub zjazd z Jakuszyc) można pokonać pociągiem. To pierwsza trasa single track w Polsce, do której dostęp może być wspomagany transportem kolejowym.

Oznakowanie tras obejmuje całą pętlę oraz dojazdy z:
• dworca kolejowego Szklarska Poręba Górna
• przystanku kolejowego Szklarska Poręba Jakuszyce
• Zakrętu Śmierci na drodze powiatowej 358
• Osiedla Huta Szklarskiej Poręby

Wzgórze Gapy (dawniej Kappenberg, Kapturowa Góra – 470 m npm) znajdujące się nad dawną Szkołą Wojsk Radiotechnicznych przy ul. Podchorążych to jeden z najbliższych podmiejskich rejonów wspinaczkowych Jeleniej Góry. Wzgórze zbudowane jest z gnejsów słojowo-oczkowych i granitów równoziarnistych. Obszar całego wzgórza znajduje się w Parku Krajobrazowym Doliny Bobru. Dawniej rejon był znanym celem wycieczek widokowych jeleniogórzan oraz plenerem dla malarzy. Wytyczono tu ścieżki widokowe np. droga księżniczki Charlotty – Charlottenweg – których ślady pozostały do dzisiaj (m.in. wykute schodki na szczyt Progów).

Skały interesujące ze wspinaczkowego punktu widzenia znajdują się w kilku miejscach w postaci samotnie stojących baszt lub masywów. Drogi które tu znajdziemy wyposażone są w asekurację sportową. Znajdzie się też kilka ciekawych linii dla miłosników wspinania na własnej. Główne opisane tu mikrorejony to: PRÓG GAPY, SZOPA, CYBORG I APACZ.

Trasa na godzinkę wolnego czasu. Blisko centrum, ale w leśnym zaciszu. Zalecamy zabrać ze sobą coś do picia, przydatne mogą być kije do nordic walking. Nieprzejezdna wózkiem.

Punktem wyjścia niech będzie park przy ul. Konstytucji 3 Maja, nieco powyżej przychodni, po prawej stronie ulicy idąc w górę. Już w parku warto zawrzeć znajomość z Duchem Gór, Karkonoszem, zobaczyć z bliska herb Karpacza, a nawet stanąć na nim i przez chwilę służyć jako wskazówka zegara słonecznego. Przyjrzyjcie się również figurom zwierząt, które żyły albo żyją obecnie w okolicznych lasach. Wejść do tego niewielkiego parku strzegą dwie bramy; jedna nawiązuje wyglądem do świątyni Wang i jest częścia Via Sacry łączącej wszystkie kościoły w Karpaczu, druga jest repliką bramy, jaka stała w tym miejscu do II wojny światowej.

Przez park przechodzimy do zapory na rzece Łomnicy. To prawdziwie górska rzeka, która swój początek, jako niewielki strumień, bierze w Małym Stawie, przy schronisku Samotnia w Karkonoszach. Przejdźcie koroną zapory na drugą stronę, skręćcie w prawo, do lasu, w wąską ścieżkę i już jesteście na czerwonym szlaku. Poprowadzi nas ona zboczem góry Karpatki, porośniętym świerkami, sosnami i bukami. W trakcie wędrówki kilkakrotnie przeprawicie się przez niewielkie granitowe grupy skalne, być może dostrzeżecie wśród nich wspinaczy. Rozglądajcie się zresztą dookoła, bo pomiędzy drzewami łatwo dostrzec przepiękne widoki na centrum Karpacza i najwyższe partie Karkonoszy, ze Śnieżką oczywiście. Wprawne oko dostrzeże skocznię narciarską Orlinek. Ścieżka wyprowadza na łąki Karpatki od strony ul. Myśliwskiej. Stąd roztacza się wspaniała panorama na Kotlinę Jeleniogórską. Możecie usiąść i odpocząć, a następnie szlakiem zejść do ulicy i w dół do miasta. Druga opcja to podejście ulicą do góry, do Centrum Medycznego, a stąd powrót na zaporę.

Trasa spacerowa na naprawdę długi dzień. Obejmuje całe miasto, biorąc początek w Karpaczu Dolnym, mozolnie wspinając się w pobliże Świątyni Wang, biegnąc ulicami przy Dzikim Wodospadzie i skoczni narciarskiej, leśnymi ścieżkami przy Centrum Informacyjnym KPN i kończąc w centrum miasta. Cała trasa raczej dla wprawnego piechura, ale można śmiało zaproponować ją również dzieciom. Co zabrać ze sobą? Wskazany prowiant (jedzenie i picie).

Gotowi? Zaczynamy. Początkiem naszej wędrówki niech będą okolice sklepu Netto, przy ul. Konstytucji 3 Maja 8a. Tu swoje stanowisko ma pierwszy na trasie pomnik przyrody - kasztan jadalny. Choć wiadomo, że „najlepsze kasztany rosną na placu Pigalle”, to może uda się Wam również rozsmakować w tych z Karpacza. Wzdłuż sklepu Netto dojdźcie do ulicy Nad Łomnicą i zgodnie z mapą skręćcie w prawo. Podążajcie ok. 500 m w górę  do skrzyżowania z ul. Nadrzeczną – znajdziecie tu niewielki skwerek obsadzony roślinnością o właściwościach leczniczych. Jesteście przy Ogrodach Laborantów. Miejsce może niepozorne i niezbyt rzucające się w oczy, ale warto właśnie tu zapoznać się z historią pionierów dzisiejszej farmacji, zwanych laborantami.

Teraz przejdźcie kilkaset metrów w dół, ulicą Nadrzeczną, do skrzyżowania z ul. Kolejową. Na tym skrzyżowaniu skręćcie w lewo zgodnie z oznaczeniami zielonego i czerwonego szlaku. Tuż za mostem na Łomnicy po prawej stronie znajdziecie budynek (obecnie pensjonat Halicz), w którym niegdyś znajdowała się jedna z trzech karczm sądowych na terenie dawnego Karpacza. Zapoznajcie się z jego historią opisaną na tablicy informacyjnej i złapcie oddech, bo od tej chwili nasz spacer zmieni się w prawdziwą wspinaczkę. Przy ul. Myśliwskiej 2a znajduje się kolejna atrakcja przyrodnicza – klon jawor, a kilka metrów niżej z ulicy można dostrzec dom zjawiskowo obrośnięty bluszczem. Jest to teren prywatny, dlatego obserwacja możliwa jest jedynie z pewnej odległości.

Ulicą Myśliwską wspinamy się coraz wyżej – zwróćcie uwagę na bezpieczeństwo ponieważ nie ma tu chodników. Rozglądajcie się wokoło bo roztacza się stąd przepiękny widok na Kowarski Grzbiet i Skalny Stół od wschodu, Sowią Przełęcz, Czarną Kopę, Czarny Grzbiet i Śnieżkę, która za chwilę zniknie za zboczem Karpatki. Jest to wzniesienie, które będzie Wam towarzyszyło teraz z lewej strony, z prawej zaś mijacie zalesione zbocza Strzelczyka i Strzelca. Szlak czerwony biegnie w prawo, w kierunku kaplicy św. Anny na Grabowcu (kolejny świetny pomysł na wycieczkę), ale my trzymamy się szlaku zielonego. Po lewej stronie zostawiamy zabudowania Centrum Medycznego. Mniej więcej po 300 metrach szlak zielony wprowadza do lasu, którym spacerujemy do ulicy Szkolnej. Musicie tu odszukać dom z numerem 1 przy którym rośnie potężna lipa drobnolistna. Krótki odpoczynek i czeka Was krótki, ale najbardziej najstromy odcinek trasy. Wyjdziecie na ulicy Karkonoskiej. Musicie przejść na drugą stronę ulicy i udać się kostką w górę w kierunku Świątyni Wang. Jeśli jeszcze nie zwiedzaliście kościółka, jest to najwyższa pora. Na placu kościelnym rośnie kolejny pomnik przyrody - bluszcz pospolity.

Z Wangu, tym razem ulicami Karpacza Górnego, spacerujemy w kierunku limby europejskiej przy ul. Zamkowej 3. To piękny widokowo fragment trasy, bo u naszych stóp rozpościera się Kotlina Jeleniogórska. Z ulicy Zamkowej schodzimy do ul. Kamiennej i tuż przed pensjonatem Ahava SPA skręcamy w leśną ścieżkę, która doprowadzi nas do ulicy Strażackiej. Dziki Wodospad, po prawej stronie jest wymarzonym miejscem na postój. W pobliżu wodospadu znajdują się: dolna stacja wyciągu krzesełkowego na Kopę, górna stacja wyciągu Winterpol oraz wejście na szlaki turystyczne (żółty, czarny i czerwony), którymi można wyruszyć w wyższe partie Karkonoszy. Zatrzymajcie się na chwilę przy skoczni narciarskiej Orlinek. Jeżeli będzie taka możliwość wejdźcie na jej szczyt i poczujcie choć ułamek tego, co czują skoczkowie narciarski podczas treningów i zawodów. Rozpościera się stąd też wspaniały widok na Karkonosze i Karpacz. Następnie zejdźcie ulicami Olimpijską, Świerkową i Mickiewicza do parku przy D.W. Mieszko. W parku na dorosłych czekają ławeczki, a na dzieci bezpieczne ścianki wspinaczkowe. Jeśli mało Wam emocji – koniecznie zajrzyjcie do podziemnego królestwa Ducha Gór czyli Karkonoskich Tajemnic.

To jednak jeszcze nie koniec trasy. Chyba że nie macie już sił. Jeżeli tak, to udajcie się w dół deptakiem. Dojdziecie nim do parku w którym rośnie Lipa Sądowa - właśnie tu na mapie oznaczono koniec naszej wędrówki. Jeśli jednak macie jeszcze trochę sił, ruszcie z parku przy Karkonoskich Tajemnicach w górę, ulicą Piastowską  i dojdźcie nią do zielonego szlaku. Szlak poprowadzi Was do Centrum Informacyjnego Karkonoskiego Parku Narodowego. Pracownicy KPN z chęcią oprowadzą Was po wnętrzach budynku i pokażą ogród pełen leczniczych roślin. Po wyjściu z CI KPN musicie skręcić w lewo i zejść w dół nieznakowanym szlakiem do Karpacza. Wyjdziecie na ulicy Obrońców Pokoju tuż przy Odsłonięciu Hornfelsów. Stąd już niecałe 500 metrów dzieli Was od parku z Lipą Sądową gdzie kończy się nasz spacer. Gratulacje!

Szlak Górniczy oznaczony trzynastoma kamiennymi drogowskazami ze stylizowanym rysunkiem młota i kilofa wyrytymi w kamieniu przedstawia fragment historii Karkonoszy związanej z górniczymi tradycjami Karpacza.

Wycieczkę rozpoczynamy w parku przy Lipie Sądowej (ul. Konstytucji 3 Maja/Kościelna) gdzie znajduje się pierwsza tablica informacyjna, która wprowadzi Was w świat średniowiecznych poszukiwaczy skarbów. Wychodząc z parku należy udać się w stronę Restauracji „Bachus”. W tym miejscu znajdowała się kiedyś karczma sądowa, w której odprawiano sołtysie sądy. Za budynkiem restauracji i parkingiem, po drugiej stronie ulicy widać charakterystyczny, drewniany budynek przysłupowy. To Muzeum Sportu i Turystyki, które jest kolejnym punktem na trasie - warto zatrzymać się tu na chwilę i wejść do środka, aby obejrzeć wystawę prezentującą genezę turystyki w Karkonoszach, rozwój sportów zimowych oraz środowisko przyrodnicze. Naprzeciwko Muzeum znajduje się „mała ciekawostka” – najmniejsza ulica w Polsce – ulica Skrzatów Karkonoskich. Każdy kto tu zajrzy na pewno zauważy kamień z wizerunkiem skrzata, a bardziej wnikliwi turyści powinni spostrzec także odciski malutkich stópek skrzatów, które często tamtędy wędrują. Dalej szlak schodzi ulicą Kopernika do ulicy Obrońców Pokoju i skręca w prawo. Po przejściu kilkuset metrów dochodzimy do Odsłonięcia Hornfelsów, gdzie można zobaczyć wychodnię jednej z najtwardszych skał występujących w Polsce. Tu rozpoczyna się także krótka Ścieżka Geologiczna, wzdłuż której ustawiono potężne okazy skał występujących w regionie.

Szlak górniczy prowadzi dalej ulicą Obrońców Pokoju w kierunku Wilczej Poręby. Za hotelem Relaks należy skręcić w prawo, a następnie w lewo w ulicę Sarnią. Kolejne tablice informacyjne przedstawią Wam tradycje górnicze Wilczej Poręby i okolic oraz historię wydobycia złota w Karkonoszach. Ulicą Sarnią dojdziecie do skraju lasu gdzie należy wejść na szlak zielony - prowadzący do dawnej osady Budniki i dalej na przełęcz Okraj. Szlak górniczy którym wędrujemy skręca przy Szerokim Moście w lewo na szlak czarny. Dalej biegnie wzdłuż rzeki Płomnicy do Kruczych Skał. Dolina potoku zasobna jest w wiele bardzo ciekawych i cennych minerałów. Już w średniowieczu obszar ten był penetrowany przez poszukiwaczy złota i skarbów, znajdowano tu granaty, a w XVIII wieku powstała ich kopalnia.

Idąc wzdłuż potoku docieramy do Kruczych Skał - granitognejsowej wychodni skalnej w postaci filarów sięgających do 25 m wysokości. Według podań najstarsze sztolnie na Kruczych Skałach miały być drążone już w średniowieczu, o czym informuje kamień pamiątkowy ustawiony u podnóża skał. W XVIII wieku niejaki Gottfried Exner miał założyć tu dwie kopalnie glinki kaolinowej, pracujące na potrzeby manufaktur z Berlina. Mówiło się, że za tonę tej glinki, wykorzystywanej do wyrobu porcelany, właściciel kopalni otrzymywał 20 franków w złocie. W wyniku tych prac powstały dwie nisze widoczne na jednym z filarów. Obecnie Krucze Skały stanowią centrum wspinaczkowe obejmujące kilkadziesiąt tras o różnym stopniu trudności, wierzchołek jednego z filarów stanowi także dobry punkt widokowy na Karkonosze.

Z Kruczych Skał wychodzimy wzdłuż rzeki na ulicę Skalną. Następnie przechodzimy przez Osiedle Skalne. Jest to spokojna dzielnica Karpacza, z zabudową willową i pensjonatową, z której rozciągają się malownicze widoki na Karkonosze i Kotlinę Jeleniogórską. Dalej podążamy za drogowskazami i niejako „od tyłu” docieramy do centrum miasta. Ponieważ trasa stanowi pętlę, wycieczkę kończymy w parku przy Lipie Sądowej.

Via Sacra czyli Święta Droga. Była to główna ulica w starożytnym Rzymie, łącząca wzgórze Velia ze Wzgórzem Kapitolińskim. W Karpaczu jest to turystyczny szlak kulturowy łączący obiekty sakralne w mieście.

Wycieczkę rozpoczynamy od kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, który znajduje się przy ul. Konstytucji 3 Maja, nieco poniżej Restauracji Bachus. Pierwotnie świątynia została zbudowana przez wiernych Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Jej poświęcenie odbyło się 13.09.1908 r., a dokonał go sam generalny superintendent (zwierzchnik Kościoła w danym kraju) D. Haupt. Własnością Kościoła rzymsko-katolickiego świątynia stała się dopiero po II wojnie światowej. Obecnie stanowi kościół pomocniczy dla rzymsko-katolickiej parafii p.w. Nawiedzenia NMP w Karpaczu. Warto zajrzeć do wnętrza aby podziwiać obraz św. Antoniego namalowany na tle Karkonoszy i Karpacza oraz ambonę wykonaną w Cieplicach w szkole drzeworytnictwa, ozdobioną płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z Ewangelii. Waszą uwagę przykuje także zapewne sufit zdobiony kasetonami z motywami roślinnymi.

Z placu kościelnego udajemy się w dół ulicą Konstytucji 3 Maja, a następnie przy rondzie skręcamy w prawo w ulicę Obrońców Pokoju. Po około 100 metrach skręcamy w prawo w stromą ulicę Kopernika. Prowadzi nas ona do jednego z najciekawszych obiektów Karpacza – Muzeum Sportu i Turystyki. Zwiedzanie Karpacza warto rozpocząć od wizyty w tym właśnie miejscu, aby choć pokrótce zapoznać się z jego historią i z większą świadomością odwiedzać kolejne atrakcje. Obok Muzeum znajduje się interaktywny plac zabaw gdzie dzieci mogą „naładować akumulatory” przed dalszą drogą.

Szlak prowadzi nas dalej w stronę deptaka, na który wchodzimy obok wspominanej wcześniej Restauracji Bachus. Nieco wyżej znajduje się drugi obiekt sakralny Karpacza – kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Został on wybudowany w 1910 roku. Charakterystyczna sylwetka świątyni wraz z cebulastym hełmem wieży nawiązuje do barokowego budownictwa tyrolskiego, które rozwijało się niegdyś na tym terenie. We wnętrzu kościoła znajduje się późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Nawiedzenia NMP i dwoma bocznymi figurami przedstawiającymi św. Piotra i św. Antoniego, a na drewnianym stropie widnieje ciekawa polichromia, która pochodzi z czasów budowy kościoła.

Podczas remontu wieży kościoła w roku 2007 w kuli wieńczącej wieżę znaleziono trzy pergaminowe dokumenty pisane ręcznie w języku niemieckim z datą 28.10.1909 r. Opisano w nich starania o budowę kościoła, samą budowę i wymieniono nazwiska osób szczególnie związanych z tym przedsięwzięciem. Dokumenty te ponownie umieszczono w kuli wieży, dołączając świadectwa czasów współczesnych m.in. opis parafii i Karpacza oraz plan miasta.

Deptakiem udajemy się w górę miasta. Ostatni punkt naszego szlaku znajduje się w Karpaczu Górnym i jest najwyżej położonym obiektem w mieście, stąd należy się nastawić na dość długą wędrówkę. Deptakiem dochodzimy do parku przy DW Mieszko. To dobre miejsce aby usiąść na chwilę i złapać nieco oddechu. Obok parku znajdują się Karkonoskie Tajemnice, czyli interaktywne Królestwo Ducha Gór. W podziemiach tego niepozornego budynku skrywają się rozległe wnętrza zaaranżowane przez światowej sławy artystów. Dzięki osiągnięciom współczesnych technologii, będziecie mieli okazję doświadczyć wszystkimi zmysłami magii i potęgi, która drzemie w Karkonoszach, poznacie także podania i legendy które wyrosły na karkonoskiej ziemi. Potężna rzeźba stojąca przed muzeum prezentuje jedno z najstarszych wyobrażeń postaci Ducha Gór.

Dalej szlak prowadzi ulicą Mickiewicza. Dochodzimy nią do ul. Konstytucji 3 Maja i idziemy dalej w górę. Po prawej stronie wzdłuż drogi ciągnie się niewielki park. Można w nim zobaczyć metalowe rzeźby zwierząt, które zamieszkują bądź zamieszkiwały kiedyś Karkonosze. Bardzo ciekawe są także drewniane, bogato rzeźbione bramy. Ścieżką przez park dochodzimy do Zapory na Łomnicy. Jej korona ma długość 150 metrów. Utworzyła ona niewielkie jeziorko zaporowe, a nadmiar wód spada w dół malowniczymi kaskadami. To bardzo dobre miejsce na chwilowy odpoczynek. Warto pamiętać także o wzgórzu przy zaporze czyli Karpatce. Prowadzi tędy inna trasa spacerowa, którą warto rozważyć na kolejne dni. Szlak Via Sacra nie przechodzi koroną zapory, jeżeli jednak macie ochotę na małą pętelkę, spokojnie możecie obejść jeziorko dookoła, a po drugiej stronie za mostkiem z pewnością znajdziecie wejście na nasz szlak.

Wiedzie on dalej do ronda Biały Jar, który jest głównym węzłem szlaków turystycznych w Karpaczu. Cały czas pniemy się w górę, przez chwilę nieco stromej ulicą Linową i dalej ulicą Pustą. Główną osią komunikacyjną w kierunku Karpacza Górnego jest ulica Karkonoska, my jednak poruszamy się bocznymi ulicami. Wychodząc z ulicy Pustej na ulicę Karkonoską musimy zejść nieco w dół aby trafić na ulicę Suchą, którą dochodzimy do ul. Saneczkowej. Znajduje się tutaj skwer z ławeczkami oraz plac zabaw, który z pewnością ucieszy małych wędrowców.

Po krótkim odpoczynku udajemy się dalej w górę. Stąd do świątyni Wang już naprawdę niedaleko. Ponownie wychodzimy na ulicę Karkonoską i teraz już wzdłuż niej, chodnikiem udajemy się w górę. Dochodzimy do brukowanej ulicy Na Śnieżkę, w którą należy skręcić. Jest to droga transportowa prowadząca na sam szczyt najwyższej góry Sudetów. Prowadzi nią także najpopularniejszy w Karpaczu, niebieski szlak turystyczny. My jednak, aż tak daleko dzisiaj nie wędrujemy. Po około 500 metrach dochodzimy do najcenniejszego obiektu sakralnego Karpacza – Świątyni Wang. Obiekt ten to unikatowy zabytek skandynawskiej architektury sakralnej pochodzący z XII w. Więcej na jego temat możecie przeczytać w opisach atrakcji turystycznych.

Tutaj kończy się nasza dzisiejsza wędrówka. Do centrum Karpacza możecie wrócić tą samą trasą lub skorzystać z komunikacji autobusowej. Przystanek znajduje się przy ulicy Karkonoskiej, nieco powyżej skrętu do świątyni Wang.  

Trasa krótka, łatwa, dla osób w każdym wieku; zalecamy zabrać ze sobą coś do picia, ew. drobną przekąskę. Raczej nieprzejezdna wózkiem.

Trasa spacerowa w samym centrum miasta, ale poprowadzona leśnymi, zacisznymi ścieżkami z dala od tłumów na deptaku. Jej początku szukajcie między placem zabaw przy ul. Parkowej a Muzeum Sportu i Turystyki przy ul. Kopernika. Te dwa miejsca polecamy zresztą odwiedzić na początku spaceru – w muzeum znajdziecie wiele informacji o Karpaczu i Karkonoszach, a dzieci wyszaleją się na huśtawkach i zjeżdżalniach. Początkowo asfaltowa droga po 100 metrach zmienia się w szutrową i wiedzie do całkiem sporej groty, tak przynajmniej zwykli nazywać to miejsce mieszkańcy Karpacza. Do groty można wejść, można też spojrzeć w jej głąb ze ścieżki, która biegnie jej górną krawędzią. Ta ścieżka zresztą poprowadzi Was wyżej, aż na szczyt Pohulanki. A kiedy będziecie się mozolnie wspinać, nie zapominajcie rozglądać się wokół, bo miedzy drzewami dostrzec można przepiękne widoki na Karpacz i Karkonosze, z ich najwyższym szczytem, Śnieżką. Tuż nad grotą rozpoczyna się również prawdziwa Ścieżka Zdrowia, czyli kilkanaście punktów z przyrządami do ćwiczeń dla osób w każdym wieku, od przedszkolaka do seniora oraz tablice dokładnie ilustrujące i opisujące ćwiczenia. Spróbujcie poćwiczyć, rekreacyjnie albo może ze współzawodnictwem, np. dorośli kontra dzieci, a zobaczycie, ile frajdy daje spacer tą właśnie ścieżką. Tropiąc kolejne stacje Ścieżki Zdrowia dojdziecie na szczyt Pohulanki. W tym miejscu znajdują się górne stacje torów saneczkowych „Kolorowa”, zwróćcie więc nieco więcej uwagi na własne bezpieczeństwo. Ale tu również, z drewnianego mostku nad jednym z torów, roztacza się przepiękny widok na centrum Karpacza, na leżącą dokładnie naprzeciw Pohulanki górę Karpatka (spacer jej zboczami to nasza kolejna propozycja), a w końcu na Kotlinę Jeleniogórską i otaczające ją pasma górskie – Rudawy Janowickie od wschodu i Góry Kaczawskie od północy. Ten widok o każdej porze dnia i roku zapiera dech w piersiach. W tym miejscu możecie zejść do centrum miasta łąką po zboczu Pohulanki (w zimie będzie to niemożliwe ze względu na działający tu wyciąg narciarski i nartostradę, na którą piechurzy mają zakaz wstępu), możecie zakończyć pętlę Ścieżki Zdrowia i wrócić w okolice Muzeum Sportu i Turystyki, albo zawrócić ok. 100 metrów, skręcić w prawo i leśną ścieżką dojść do Hotelu Karkonosze, skąd drogą asfaltową dojdziecie do głównej ulicy Konstytucji 3 Maja, nieco powyżej tunelu.

Trasy wokół Goduszyna, to propozycja dla osób szukających miejsc ustronnych i mniej uczęszczanych. Gwarantują spokój i wytchnienie na łonie natury.

Trasy wokół Goduszyna, to propozycja dla osób szukających miejsc ustronnych i mniej uczęszczanych. Gwarantują spokój i wytchnienie na łonie natury.

Wędrówkę rozpoczynamy z dworca PKP w kierunku Pałacu Paulinum idąc Aleją Wojska Polskiego, z której skręcamy w lewo w ulicę Nowowiejską (na wysokości Uniwersytetu Ekonomicznego). Dalej kierujemy się na wschód do Pałacu Paulinum. Mijamy dawny folwark jezuicki i dochodzimy do obwodnicy w kierunku Karpacza. Po przejściu obwodnicy wkraczamy na pierwszą leśną ścieżkę, którą wędrując mijamy z lewej strony Zamkową Górę, na szczycie której znajdują się resztki dawnego schroniska „Grünbuschbaude”. Następnie skręcamy w lewo, mijamy szlaban i dochodzimy do dużego skrzyżowania leśnych dróg. Skręcamy w prawo wędrując w kierunku wschodnim. Droga zaprowadzi nas do samej Łomnicy, w której zwiedzimy Pałac Łomnica, skąd udajemy się do pobliskiego Pałacu w Wojanowie. Po odpoczynku wyruszamy w kierunku Bobrowa, do ostatniego pałacu na naszym szlaku. Do Jeleniej Góry możemy wrócić autobusem MZK nr 11 lub kursującymi busami z Janowic Wielkich.

Wycieczkę rozpoczynamy przy Baszcie Grodzkiej w Jeleniej Górze, skąd możemy udać się pieszo w kierunku Jeżowa Sudeckiego lub skorzystać z usług MZK i z przystanku Podwale linią nr 1 dojechać do przystanku Jeżów Sudecki - Górna. Drogą publiczną udajemy się na Górę Szybowcową, gdzie znajduje się Aeroklub Jeleniogórski. Z Góry Szybowcowej możemy podziwiać panoramę Kotliny Jeleniogórskiej i Karkonoszy. Po odpoczynku schodzimy w dół polną drogą w kierunku Jeleniej Góry – Zabobrza i budowanej Galerii Sudeckiej. Trasą rowerowopieszą kierujemy się do Maciejowej - po lewej stronie mijamy Krzyż Milenijny. Po około 1 km skręcamy w prawo w ulicę Wiejską, aż do ulicy Ludomira Różyckiego, gdzie kontynuujemy wędrówkę przez most na rzece Bóbr. Tuż za mostem wstępujemy na ścieżkę pieszo-rowerową wzdłuż kanału Młynówka. Wychodzimy pod wiaduktem kolejowym przy Osiedlu Robotniczym. Kierujemy się w górę ulicą Wilhelma Kubsza do kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, a stamtąd ulicami 1-go Maja i Marii Konopnickiej do Baszty Grodzkiej. Po drodze zobaczymy cerkiew Świętych Piotra i Pawła, kaplicę św. Anny, wieżę i rogatki Bramy Wojanowskiej, Bazylikę Mniejszą Świętych Erazma i Pankracego oraz jeleniogórski rynek z ratuszem.

Wolimierz > Miłoszów
Wychodząc naprzeciw potrzebom coraz liczniejszej grupy zwolenników podziwiania krajobrazów z końskiego grzbietu, wytyczono Sudecki Szlak Konny. Fragment szlaku przebiega u stóp Karkonoszy i Gór Izerskich. Eskapadę konną podzielić można na odcinki, korzystając z usług położonych przy szlaku ośrodków jeździeckich, oferujących gościnę zarówno jeźdźcom jak i ich wierzchowcom.

Miłoszów > Nawojów Łużycki
Wychodząc naprzeciw potrzebom coraz liczniejszej grupy zwolenników podziwiania krajobrazów z końskiego grzbietu, wytyczono Sudecki Szlak Konny. Fragment szlaku przebiega u stóp Karkonoszy i Gór Izerskich. Eskapadę konną podzielić można na odcinki, korzystając z usług położonych przy szlaku ośrodków jeździeckich, oferujących gościnę zarówno jeźdźcom jak i ich wierzchowcom.

Antoniów > Wolimierz
Wychodząc naprzeciw potrzebom coraz liczniejszej grupy zwolenników podziwiania krajobrazów z końskiego grzbietu, wytyczono Sudecki Szlak Konny. Fragment szlaku przebiega u stóp Karkonoszy i Gór Izerskich. Eskapadę konną podzielić można na odcinki, korzystając z usług położonych przy szlaku ośrodków jeździeckich, oferujących gościnę zarówno jeźdźcom jak i ich wierzchowcom.

Piechowice (Pakoszów) > Antoniów
Wychodząc naprzeciw potrzebom coraz liczniejszej grupy zwolenników podziwiania krajobrazów z końskiego grzbietu, wytyczono Sudecki Szlak Konny. Fragment szlaku przebiega u stóp Karkonoszy i Gór Izerskich. Eskapadę konną podzielić można na odcinki, korzystając z usług położonych przy szlaku ośrodków jeździeckich, oferujących gościnę zarówno jeźdźcom jak i ich wierzchowcom.

Muzeum Zabawek > Karczma Sądowa > sztolnia > Góra Karpatka > zapora na Łomnicy > park przy wodospadzie > Dom Lalki Adoptowanej > Karkonoskie Tajemnice > letni tor saneczkowy > Ślady Zdobywców > zabytkowe kościoły > park przy lipie sądowej
Unikatowa kolekcja zabawek z całego świata zachwyci najmłodszych zwiedzających. U tych starszych być może wywoła uśmiech i miłe wspomnienia. A wspólne odkrywanie innych niezwykłych zakątków Karpacza może być doskonała rozrywka rodzinna.

Karpacz Biały Jar > Skocznia Orlinek > Marmit > Dziki Wodospad > anomalia grawitacyjna > Zielony Szlak > ul. Kamienna, Podleśna, Zamkowa > Sosna Limba > Leśny Zamek > ul. Karkonoska > Wang > ul. Szkolna > ul. Myśliwska > Bylica > Zarzecze > ul. Świętokrzyska > Biały Jar
O niezwykłości Karpacza świadczą miejsca takie, jak anomalia grawitacyjna, ale z grawitacją nieraz walczyli również zawodnicy na skoczni narciarskiej „Orlinek”. Niezwykła jest także historia Świątyni Wang, która przywędrowała do Karpacza z dalekiej Skandynawii.

Barcinek > Stara Kamienica > Chromiec > Kopaniec > Przełęcz Kozia Szyja > Górzyniec > Piechowice > Sobieszów > Zachełmie > Podgórzyn > Sosnówka > Miłków > Ściegny > Kowary
Trasa obwodnicy wytyczona została drogami przecinającymi wszystkie pasma górskie otaczające Kotlinę Jeleniogórska. Jej największymi walorami są rozległe widoki, urokliwie położone podgórskie miejscowości, bliskość przyrody oraz okazja do poznania historii i zabytków ziemi jeleniogórskiej. Ze względu na długość szlaku można pokonywać go etapami korzystając z dobrze rozwiniętej bazy noclegowej

Kowary > Gruszków > Karpniki >Trzcińsko > Janowice Wielkie > Radomierz > Komarno > Dziwiszów > Płoszczyna > Płoszczynka > Siedlęcin > Wrzeszczyn > Barcinek
Trasa obwodnicy wytyczona została drogami przecinającymi wszystkie pasma górskie otaczające Kotlinę Jeleniogórska. Jej największymi walorami są rozległe widoki, urokliwie położone podgórskie miejscowości, bliskość przyrody oraz okazja do poznania historii i zabytków ziemi jeleniogórskiej. Ze względu na długość szlaku można pokonywać go etapami korzystając z dobrze rozwiniętej bazy noclegowej

Szklarska Poreba IT > Muzeum „Dom Gerharta i Carla Hauptmannów” > PKP Szklarska Poręba Średnia > Dom Wlastimila Hoffmana > Złoty Widok > Galeria Kamienny Krag > Była Huta Szkła „Julia” > Szklarska Poreba IT
Uroki Karkonoszy od wieków były inspiracja dla artystów. Na trasie zapoznamy sie z  sylwetkami, tych którzy u stóp Szrenicy znaleźli swoje miejsce na ziemi, a  niezwykłe widoki z  pewnością nie pozostawia nas obojętnymi na piękno górskich krajobrazów

Janowice Wielkie > Miedzianka > Mniszków > Rędziny > Czarnów > Przełęcz pod Bobrzakiem (808 m n.p.m.) > Bukowiec > Krogulec > Karpnickie Stawy > Karpniki > Przełęcz Karpnicka (475 m n.p.m.) > Rozdroże pod Jańską Górą > Dolina Janówki > Janowice Wielkie.
Trasa wiedzie rzadko uczęszczanymi drogami asfaltowymi i szutrowymi. Przeznaczona jest dla wprawionych rowerzystów, którym niestraszne sa strome podjazdy i nierówna nawierzchnia. Trudy wynagrodzą widoki oraz urokliwe zakątki Rudaw Janowickich i  leżących u  ich stóp miejscowości.

Szklarska Poręba „Skwer Radiowej Trójki” > Jednostka Straży Granicznej > „Chata Walońska” > Schronisko PTTK "Kochanówka" przy Wodospadzie Szklarki > „Orla Skała” >  PKP Szklarska Poręba Dolna > Zbójeckie Skały > Rozdroże pod Wysokim Kamieniem > Osiedle Podgórze > Wodospad Kamieńczyka > Rozdroże pod Kamieńczykiem > Dolna Stacja Kolei Linowej > Szklarska Poręba „Skwer Radiowej Trójki”
Trasa wymagająca nieco umiejętności technicznych oraz wytrwałości przy pokonywaniu sporych przewyższeń. Wiedzie przez największe atrakcje Szklarskiej Poręby, dlatego przy planowaniu wycieczki warto uwzględnić kilka dłuższych przystanków

Ściegny > Piechowice (Pakoszów);

Wychodząc naprzeciw potrzebom coraz liczniejszej grupy zwolenników podziwiania krajobrazów z końskiego grzbietu, wytyczono Sudecki Szlak Konny. Fragment szlaku przebiega u stóp Karkonoszy i Gór Izerskich. Eskapadę konną podzielić można na odcinki, korzystając z usług położonych przy szlaku ośrodków jeździeckich, oferujących gościnę zarówno jeźdźcom jak i ich wierzchowcom.

Szklarska Poręba IT > Rozdroże za Lolobrygida > Wysoki Most > Skrzyżowanie z Droga Pod Reglami > Szklarska Poręba IT
Łatwa trasa wytyczona wygodnymi drogami szutrowymi, na których rozgrywane są zawody w czasie maratonów MTB organizowanych w Szklarskiej Porębie. Polecana na wycieczki rodzinne.

Szklarska Poręba > Zakręt Śmierci > Rozdroże Izerskie > Dolina Małej Kamiennej > Piechowice (Górzyniec) > Szklarska Poręba Dolna > Droga Pod Reglami > Szklarska Poręba
Całodniowa wycieczka, z kilkoma niezwykle widokowymi punktami. Spora długość trasy może sprawić trudność mniej wprawnym rowerzystom.

Trasa dla wytrwałych – stromy, długi podjazd po nierównym asfalcie wymaga sporego wysiłku. Nagrodą będzie odpoczynek w Schronisku „Odrodzenie” oraz dostarczający sporych emocji zjazd.

Janowice Wielkie > Miedzianka > Ciechanowice > Wieściszowice > „Kolorowe Jeziorka” > Rędziny > Janowice Wielkie
Piryt zwany „złotem głupców” stanowił jedno z naturalnych bogactw Rudaw Janowickich, śladem po jego wydobyciu są trzy jeziorka powstałe w miejscu dawnych wyrobisk. Znajdujące się w ziemi związki metali nadają ich wodom niezwykłe barwy, od których biorą swoje nazwy. Trasa przez „Kolorowe Jeziorka” wymaga doświadczenia na górskich szlakach, ze względu na strome podjazdy i fragmenty prowadzące drogami leśnymi

Piechowice > Piechowice (Górzyniec) > Babia Przełęcz > Kromnów (Kopanina) > Zimna Przełęcz > Piechowice (Piastów) > Piechowice (Górzyniec) > Piechowice.
Krótka, łagodna i rzadko uczęszczana trasa przebiegająca głównie dogami leśnymi.

Kowary Las > Ściegny > Karpacz > Borowice > Droga Sudecka > Przesieka > Trzy Jawory" > Szklarska Poręba > Polana Jakuszycka > „Orle” > „Chatka Górzystów” > Świeradów Zdrój > Czerniawa Zdrój.
Fragment euroregionalnego szlaku ER-2 wiedzie zboczami Karkonoszy i Gór Izerskich. Planując wycieczkę tą trasą warto uwzględnić czas na zwiedzanie najciekawszych obiektów podgórskich miejscowości. Trasę podzielić można na etapy, korzystając z dobrze rozwiniętej infrastruktury turystycznej.

Cieplice > Sobieszów > Jagniatków > Michałowice > Piechowice
Położone nieco na uboczu Jagniatków i Michałowice sprawiają wrażenie jakby czas płynął w nich własnym rytmem. Wycieczka ta będzie doskonała propozycja dla osób, które jazdę na rowerze traktują jako formę relaksu i szukają ustronnych miejsc, z dala od zgiełku popularnych szlaków. Uroki Jagniatkowa docenił niegdyś znany pisarz Gerhart Hauptmann, osiedlając sie w willi zwanej „Łąkowym Kamieniem”. Dziś działa tam Muzeum poświęcone nobliście.

Mysłakowice > Łomnica > Krogulec > Karpniki Schronisko PTTK„Szwajcarka” > Góry Sokole
Przyjemna, choć nieco wymagająca wycieczka, której trudy wynagrodzą piękne widoki na pasmo Rudaw Janowickich z ich najbardziej charakterystyczna częścią Górami Sokolimi. Doskonałym wytchnienie będzie odpoczynek w cieniu uroczego, drewnianego Schroniska „Szwajcarka”.

Janowice Wielkie > Dolina Janówki > Przełecz Karpnicka > Schronisko PTTK „Szwajcarka” > Trzcinsko > Radomierz > Janowice Wielkie
Krajobraz Rudaw Janowickich tworzą formacje skalne o fantazyjnych kształtach. Z niektórymi wiążą sie interesujące legendy i opowieści, inne służą za doskonały punkt widokowy na okolice. Widoki podziwiać można tez z dawnej dzwonnicy kościoła w Radomierzu, a odpoczynek na trasie zaplanować w urokliwym Schronisku „Szwajcarka.

Piechowice > Michałowice > Grzybowiec > „Cicha Dolina” > Piechowice
Ciężkie podjazdy, strome zjazdy, leśne ścieżki i nieutwardzone drogi – raj dla twardych, doświadczonych rowerzystów. Trasa wiedzie przez malowniczo położone Michałowice oraz Cicha Dolina, w której działała jedna z najstarszych w okolicy hut szkła.

Janowice Wielkie > Trzcińsko > Wojanów > Jelenia Góra > „Perła Zachodu” > Siedlęcin >  Wrzeszczyn > Barcinek > Pilchowice
Fragment euroregionalnego szlaku ER – 6 z Lubawki do Bolesławca. Trasa prowadzi drogami asfaltowymi, szutrowymi oraz leśnymi przez kilka niezwykle ciekawych zakątków doliny Bobru, która ze względu na swoje walory objęta została ochroną w ramach Parku Krajobrazowego

Jelenia Góra > Dziwiszów > Przełecz Widok > Komarno > Maciejowa > Jelenia Góra
Niezwykle malownicza trasa prowadząca wschodnią częścią Gór Kaczawskich z rozległymi widokami na Karkonosze. Strome podjazdy i nieutwardzone drogi wymagają dobrego przygotowania kondycyjnego i technicznego

Jelenia Góra > Łomnica > Mysłakowice > Ściegny > Miłków > Sosnówka > Staniszów > Jelenia Góra
Trasa wiedzie drogami asfaltowymi, z doskonałymi widokami na Karkonosze, a mijane miejscowości warte sa choćby krótkiej przerwy na zwiedzanie najciekawszych obiektów – parków i pałaców. Niewielka trudność trasy, liczne atrakcje oraz możliwość skrócenia drogi, sprawia, ze jest ona dostępna nawet dla doświadczonych rowerzystów. Może być również ciekawa propozycja na eskapadę rodzinna.

Na rynku podziwiać można XVIII-wieczne secesyjne kamieniczki otaczające budowle ratusza, stanowiące jedyny w pełni zachowany na Dolnym Śląsku ciąg podcieni. Spacer Jeleniogórskim Traktem Śródmiejskim, szlakiem zabytków, przybliży ponad 900-letnia historie miasta.

Podczas spaceru podziwiać można pałac Schaffgotschów, przypałacowy park, Park Norweski z urokliwym stawem i wspaniała panorama na Karkonosze oraz wiele pamiątek dawnej świetności uzdrowiska, które do dziś cieszy się wielkim uznaniem i popularnością.

Trasy wiodące zboczami stóp Gór Kaczawskich to doskonałe tereny spacerowe – nie wymagające dużej wprawy w marszach z kijami

Ścieżka u stóp Góry Chojnik latem służy amatorom nordic walking, biegaczom, rolkarzom i nartorolkarzom, a zima narciarzom biegowym. Na miłośników aktywnego wypoczynku czeka również doskonale wyposażony budynek z zapleczem socjalnym oraz obszerny parking.

Niewielkie miejscowości Kotliny Jeleniogórskiej z pozoru nie wyróżniają się niczym szczególnym. Jednak przy odrobinie chęci odnajdziemy miejsca, będące świadkami odległych wydarzeń oraz poznamy historię dawnych mieszkańców, tworzących barwna mozaikę kulturowaą której ślady widoczne są do dziś. Spokojny, rzadko uczęszczany szlak doprowadzi nas właśnie w takie miejsca

Spacer rozpoczniemy u stóp Wzgórza Krzywoustego, z którym wiążą się początki historii Jeleniej Góry. Wędrując dolina Bobru dotrzemy do położonego na skalistym brzegu jeziora gościńca PTTK „Perła Zachodu”. Stad już tylko kilka chwil i znajdziemy się w Siedlęcinie, gdzie z pewnością warto odwiedzić Wieżę Książęcą z unikatowymi malowidłami ściennymi.

Karpacz Informacja Turystyczna > Western City > Księża Góra > mostek na Łomniczce > Wychodnia Hornfelsów > Muzeum Sportu i Turystyki > deptak
Trasa ta wiedzie wprost na Dziki Zachód – do westernowego miasteczka pod Sniezka. Po spotkaniu z Szeryfem i próbie sił w kowbojskich konkurencjach, jeszcze łyk historii o rodzimym współzawodnictwie. W Muzeum Sportu i Turystyki zobaczymy miedzy innymi dawny olimpijski bobslej

Muzeum Zabawek > Karczma Sadowa > sztolnia > Góra Karpatka > zapora na Łomnicy > park przy wodospadzie > Dom Lalki Adoptowanej > Karkonoskie Tajemnice > letni tor saneczkowy > Ślady Zdobywców > zabytkowe kościoły > park przy lipie sadowej
Unikatowa kolekcja zabawek z całego świata zachwyci najmłodszych zwiedzających. U tych starszych być może wywoła uśmiech i miłe wspomnienia. A wspólne odkrywanie innych niezwykłych zakątków Karpacza może być doskonała rozrywka rodzinna.

Lipa Sądowa > Karczma Sądowa > Muzeum Sportu i Turystyki > Wychodnia Hornfelsów > zapora na Łomniczce > Centrum Informacyjne KPN > Szeroki Most > Krucze Skały > Dom Morgensterna > Park Bajek
Historia Karpacza jest niezwykle ciekawa. W jej poznaniu pomoże wizyta w Muzeum Sportu i Turystyki oraz Centrum Informacyjnym Parku Narodowego, przystanek przy wychodni Hornfelsów pomoże w wyjaśnieniu charakterystycznego kształtu królowej Karkonoszy – Snieżki.

Wspaniała rezydencja hrabiów von Reuss z rozległym parkiem w stylu angielskim, gdzie przyroda przeplata się ze sztuka. Śladami lewitującego proroka dotrzemy na szczyt Witoszy, skład rozciąga się wspaniały widok na okolice. Z Reussami związane są także ruiny zamku księcia Henryka na szczycie Grodnej. Po drodze do Sosnówki niezwykłe widoki na górskie szczyty przeglądające się w wodach zbiornika Sosnówka.

Dom Tyrolski > Pałac Królewski > Kosciół NSPJ  > Karpnickie Stawy > Karpniki
W XIX wieku mysłakowicki pałac stał się jedna z rezydencji ówczesnego króla pruskiego. Dziś w pałacowych wnętrzach mieści się szkoła, a dawna sala balowa służy uczniom jako sala gimnastyczna. Jednak przy odrobinie chęci i wiedzy można wyobrazić sobie minione czasy świetności rezydencji i jej okolic.

Tajemniczy poszukiwacze skarbów ziemi, zwani Walonami, wpłynęli na rozwój podkarkonoskich miejscowości i życie późniejszych mieszkańców. Podążając śladami Walonów poznamy bliżej ich historie i zgłębimy pilnie strzeżone tajemnice, pomogą nam w tym bogato ilustrowane tablice ścieżki dydaktycznej opisujące najważniejsze miejsca na Szlaku.

Trasa wycieczki wiedzie przez urokliwe zakątki Szklarskiej Poręby, gdzie narodziły się wierzenia i legendy o Karkonoszu. Najciekawsze miejsca oznaczone zostały głazami z płaskorzeźbami oraz tajemniczymi znakami – hologramami.

Szklarska Poręba od wieków przyciągała artystów. Wśród tych, którzy znaleźli tu swoje miejsce na ziemi, był mistrz krótkiej formy Jan Sztaudynger. Trasa „Wędrówki z fraszka” pozwoli na obcowanie z pięknymi krajobrazami oraz dziełami artysty, dla którego były inspiracja.

Huta Julia > Szklany Ogród > Artystyczna Grawernia Szkła > Pomnik Przyrody Cis > Sredniowieczna Huta Szkła „Cicha Dolina”
Tradycje szklarskie w Karkonoszach sięgają zamierzchłych czasów średniowiecza. Na trasie szlaku poprzez odgadywanie zagadek, poznamy historie i proces produkcji szkła, tajniki pracy w dawnych hutach oraz miejsca związane z działalnością tutejszych szklarzy.

Siedlęcin > Płoszczynka > Skowron > Strzyżowiec > Siedlęcin
W niewielkich miejscowościach leżących u stóp Gór Kaczawskich znaleźć można liczne zabytki dawnego wymiaru sprawiedliwości – tzw. krzyże pojednania. Świetnym wprowadzeniem do wycieczki będzie wizyta w Książęcej Wieży Mieszkalnej w Siedlęcinie, gdzie zachowały się średniowieczne freski.

„Szwajcarka” to jedno z najpiękniejszych schronisk w polskich górach. Zbudowana została jako domek myśliwski, na zlecenie księcia pruskiego Wilhelma von Hohenzollern. Dziś stanowi doskonały punkt wypadowy na dwa skaliste szczyty Gór Sokolich, z których roztaczają się niezwykłe widoki na okolice.

Wędrówki po Górach Kaczawskich to propozycja dla tych, którzy nad zdobywanie szczytów przedkładają przyjemność z wędrowania i podziwiania przyrody. Szlak prowadzi przez szczyt Okole, skąd rozciąga sie przepiękna panorama pasm otaczających Kotlinę Jeleniogórska

Jastrzębiec > Kozia Szyja > Bobrowe Skały > Zimna Przełęcz > Wojcieszyce > Rybnica
Szlak wiedzie rzadko uczęszczanym fragmentem Gór Izerskich – Kamienickim Grzbietem. Wędrówkę ta trasa polecamy zwolennikom spokoju, obcowania z przyroda i pięknych widoków.

Stojąca na skalistym wzgórzu 1 , średniowieczna warownia przez wiele stuleci była siedziba właścicieli okolicznych dóbr – rodziny Schaffgotschów. Niedostępna dla wrogów uległa dopiero niszczycielskiej sile natury – spłonęła po uderzeniu pioruna. Pozostając od tamtej pory w ruinie stała się chętnie odwiedzana atrakcja turystyczna. Warte uwagi są również dzieje leżących u stóp zamku miejscowości.

W ukrytej wśród wzgórz Cichej Dolinie odnaleziono ślady działalności huty szkła, będącej jedna z najstarszych w okolicy, która dała początek szklarskim tradycjom Piechowic. Spokojny, rzadko uczęszczany szlak doprowadzi nas do Jagniątkowa, gdzie nie sposób ominąć willi „Łąkowy Kamień”, nazwanej tak przez jej znamienitego gospodarza Gerharta Hauptmanna. Pisarz, laureat nagrody Nobla, tu znalazł swój dom, w którym żył i tworzył wiele lat.

Szklarska Poręba > Wodospad Kamieńczyka > Hala Szrenicka > Szrenica > Schronisko PTTK "Pod Łabskim Szczytem" > Szklarska Poręba
Potoki płynące skalistymi dolinami i tworzące niezwykle urokliwe kaskady to charakterystyczny element krajobrazu Karkonoszy. Najwyższy z karkonoskich wodospadów, na potoku Kamieńczyk, mijamy wędrując na Szrenice. Stąd stromy, ale wygodny szlak doprowadzi nas na szczyt z widokiem na Kotlinę Jeleniogórską i otaczające ją pasma.

Wodospad Szklarki > Schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem”  > Śnieżne Kotły > Schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem” > Szklarska Poręba
Potok Szklarka tuz przed ujściem do rzeki Kamiennej tworzy malownicza kaskadę, która stała się wizytówka Karkonoszy. Podążając dalej jego dolina ruszamy na szlak prowadzący do gościnnego Schroniska PTTK „Pod Łabskim Szczytem” . Stad już niedaleka droga do Śnieżnych Kotłów – dwóch głębokich, skalistych kotłów polodowcowych i górującego nad nimi budynku dawnego schroniska, a dziś Centrum Nadawczego RTV.

U stóp Karkonoszy swoje rezydencje lokowało wiele znanych i wpływowych rodów dawnej Europy. Pałac w Bukowcu za czasów świetności uchodził za jedno z najznakomitszych założeń w ówczesnych Prusach, a pałac w Mysłakowicach należał do samego króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. I choć dziś nie pełnia już funkcji reprezentacyjnych, nie sposób odmówić im uroku, któremu sprzyja naturalne piękno krajobrazu.

To jedna z najciekawszych kulturowo i krajoznawczo tras w Kotlinie Jeleniogórskiej, idealna do pokonania rowerem. Trasa nie jest trudna, a rodzinna wycieczka powinna się spodobać i rodzicom, i dzieciom. Pałac Paulinum na obrzeżach Jeleniej Góry to obecnie elegancki, ładnie odrestaurowany hotel. Pałac w Dąbrowicy jest w ruinie. Inną ciekawostką we wsi jest działająca do tej pory od 1837 roku papiernia, w której w czasie II wojny Niemcy drukowali fałszywe dolary. Pałac w Łomnicy i sąsiadujący z nim Dom Wdowy oraz stary folwark to dziś centrum życia kulturalnego. Z kolei pałac w Wojanowie i rozległe założenie parkowe są przykładem jednej z najbardziej udanych rewitalizacji zrujnowanych obiektów zabytkowych. Na lepsze czasy czeka za to zamek w Bobrowie. Pałac w Karpnikach znalazł dobrego właściciela. Renesans przeżywają zabytkowe obiekty w Bukowcu. Staniszowskie oba pałace żyją już nowym życiem, a dawny pałac Schaffgotschów to jeden z najbardziej charakterystycznych obiektów Cieplic.

Karpacz (PKS Biały jar) > Biały Jar > Kopa > Śnieżka > Schronisko " Dom Śląski" >Schronisko PTTK "Strzecha Akademicka" >Schronisko PTTK "Samotnia" > Polana > Karpacz Górny (Świątynia Wang)
Trasa prowadzi przez Biały Jar na Śnieżkę, której sylwetka z charakterystycznymi "talerzami" Obserwatorium Meteorologicznego góruje nad okolicą . Trudy wędrówki wynagrodzą niezwykłe widoki ze szczytu, a wytchnienie znajdziemy w pięknie położonych schroniskach górskich.

Karpacz Wilcza Poręba > Sowia Dolina > Sowia Przełęcz > Śnieżka >Kocioł Łomniczki > Karpacz (PKS Biały Jar)
Sowia Dolina znana była niegdyś z wydobycia "karkonoskich skarbów" - kamieni półszlachetnych i rud metali, dziś wiedzie tędy jeden z rzadziej uczęszczanych szlaków na Śnieżkę. Po osiągnięciu szczytu do Karpacza wrócimy malowniczym Kotłem Łomniczki.

Przesieka > Przełęcz Karkonoska > Schronisko PTTK " Odrodzenie" > Słoneczniki > Pielgrzymy > Polana > Karpacz Górny (Świątynia Wang)
Warto włożyć nieco wysiłku w pokonaniu wysokości, jaka dzieli położoną w dolinie Przesiekę i Schronisko "Odrodzenie", żeby poczuć jego przyjazną atmosferę i nabrać sił. A dalej bez większego trudu przejść szlakiem do Karpacza, podziwiając po drodze granitowe, owiane legendą skałki - Słoneczniki i Pielgrzymy oraz widok na Wielki Staw.

Szklarska Poręba › Wysoki Kamień › Kopalnia Stanisław › Chatka Górzystów › Orle › Jakuszyce › Szklarska Poręba
Trasa ta jest umiarkowanie długa i niezbyt trudna, warto jednak zarezerwować sobie na nią cały dzień. Warta polecenia ze względu na ciekawy teren i widoki. Odpowiedni będzie rower górski lub crossowy. Z centrum miasta wyjeżdżamy w kierunku Rozdroża pod Wysokim Kamieniem i dalej kierujemy się na Kopalnię „Stanisław”. Szklarską Drogą dojedziemy do Rozdroża pod Cichą Równią, a kolejnym punktem na naszej trasie będzie schronisko „Chatka Górzystów” z owianymi legendą naleśnikami z jagodami. Tu warto się zatrzymać. Wracamy przez Halę Izerską i schronisko „Orle”, kolejne kultowe miejsce w Izerach. Miniemy jeszcze Jakuszyce i przez osiedle Huty dojedziemy do centrum miasta.

Szklarska Poręba › Huta › Jakuszyce › Orle › Jizerka › Orle › Szklarska Poręba
Jeżdżąc rowerem po Izerach warto zajrzeć choć na chwilę do czeskich sąsiadów. Atrakcje widokowe i przyrodnicze gwarantowane. Ze Szklarskiej Poręby przez osiedle Huty dojedziemy do Jakuszyc, a dalej najpopularniejszą drogą w Izerach do schroniska Orle, które jest pozostałością po dawnej osadzie szklarskiej i leśnej hucie „Carlstahl”. Niedaleko za schroniskiem skręcamy przez potok w lewo i dojeżdżamy do granicznej Izery, którą przekraczamy drewnianym mostkiem. Teraz musimy zsiąść z roweru i prowadzić jednoślady. Celem naszej wycieczki jest osada Jizerka, jeden z najbardziej uczęszczanych punktów ruchu turystycznego, także ze szklarską przeszłością. Tu możemy się posilić i odpocząć.

Szklarska Poręba › Huta › Jakuszyce › Orle › Chatka Górzystów › Droga telefoniczna › Stóg Izerski › Smrek › droga 3018 (Czechy) › droga nr 22 (Czechy) › Jizerka › Orle › Szklarska Poręba
Na eksplorację polsko-czeskiego pogranicza w Izerach warto zarezerwować sobie cały dzień. Przyjemność z jazdy po drogach i bezdrożach, przyroda i widoki gwarantowane. Po polskiej stronie przemieszczamy się głównym szlakiem wiodącym od Jakuszyc, przez schronisko „Orle” i „Chatkę Górzystów” aż na Stóg Izerski. Granicę przekroczymy na zielonym szlaku i dotrzemy do wieży widokowej na Smreku. Przy dobrej pogodzie dostrzec z niej można dalekie zakątki Pogórza Izerskiego. Stąd dojedziemy dobrze oznakowanymi czeskimi szlakami rowerowymi do osady Jizerka i przez graniczny mostek wrócimy na polską stronę. Na tej trasie sprawdzi się rower górski lub crossowy.

Jelenia Góra › Mysłakowice › Kowary › Okraj › Mala Upa › Horni Marsov › Jańskie Łaźnie › Vrchlabi › Spindlerovy Młyn › Przełęcz Karkonoska › Przesieka › Podgórzyn › Jelenia Góra
To najdłuższa z proponowanych tras i najbardziej wymagająca, ale za to międzynarodowa. Trzeba zarezerwować sobie cały dzień. Przed nami spore podjazdy i szybkie zjazdy oraz możliwość porównania uroków polskiej i czeskiej strony Karkonoszy. Z Jeleniej Góry jedziemy przez Kowary (warto na deptaku przy fontannie zobaczyć aleję sław polskiego kolarstwa) wspinamy się na Przełęcz Okraj. Po przekroczeniu granicy jesteśmy w Horni Malej Upie. Stąd piękny widok na Śnieżkę z drugiej strony. Przed nami długi zjazd wynagradzający trudy niedawnego podjazdu. Przez Horni Marsov docieramy do Janskich Lazni położonych u stóp Czarnej Góry. To jedyne uzdrowisko po czeskiej stronie Karkonoszy i znany ośrodek narciarski. We Vrchlabi nazywanym „Bramą Karkonoszy” warto zobaczyć stojący w miejskim parku pałac. Dalej kierujemy się do Spindlerovego Mlyna nazywanego czasem „Val d’Isere Europy Środkowo-Wschodniej” ze względu na doskonale rozwiniętą infrastrukturę narciarską. Przed wjazdem do miasta znajduje się malowniczy zbiornik retencyjny z zaporą na Łabie. Przez miasto pniemy się w góry, by asfaltową drogą dojechać na Przełęcz Karkonoską. Znowu jesteśmy w Polsce, a przed nami ostry zjazd do Przesieki lub Borowic.

Szklarska Poręba › Wysoki Kamień › Kopalnia Stanisław › Szklarska Poręba
Wypoczywając w Szklarskiej Porębie warto wybrać się na wędrówkę do schroniska Wysoki Kamień i dalej, do kopani „Stanisław”. Jako punkt startu możemy obrać stację PKP. Podążamy czerwonym szlakiem. Wysoki Kamień to jedno z piękniejszych miejsc w Sudetach. Roztacza się stąd widok na Karkonosze, Góry Kaczawskie, Rudawy Janowickie, Góry i Pogórze Izerskie oraz Kotlinę Jeleniogórską. Pierwsze, drewniane schronisko na szczycie Wysokiego Kamienia stanęło w 1837 roku. Kilka lat później był tu nawet król pruski Fryderyk Wilhelm IV. W 1875 roku przy schronisku stanęła drewniana wieża widokowa. Po pożarze w 1882 roku schronisko zostało odbudowane, ale po II wojnie światowej dewastowane popadało w ruinę. W 1963 roku nie było tu już żadnych zabudowań. Obecny obiekt wzniósł Józef Gołba, mieszkaniec Szklarskiej Poręby. Budowa trwała kilkanaście lat. Z Wysokiego Kamienia jest już prosta droga do kopalni kwarcu „Stanisław”. To najwyżej położony w Europie Środkowej zakład wydobywczy. Z kopalni do miasta wracamy zielonym i dalej niebieskim szlakiem.

Jelenia Góra › Dąbrowica › Wojanów › Bobrów › Trzcińsko › Janowice Wielkie › Miedzianka (powrót trasą po drugiej stronie rzeki Bóbr)
To jedna z najbardziej malowniczych tras rowerowych w Kotlinie Jeleniogórskiej. W jedną stronę pojedziemy euroregionalną magistralą rowerową ER-6, która oznaczona jest w terenie biało-zielonymi kwadratami z nazwą szlaku. Trasa jest łatwa, polecana także na rodzinne wypady, a asfaltowa nawierzchnia odpowiednia dla każdego rodzaju roweru. Jadąc w górę rzeki przez Dąbrowicę, Łomnicę, Wojanów, Bobrów i Trzcińsko dojedziemy do Janowic Wielkich. Nadrzeczny krajobraz w podgórskich warunkach nie jest jednorodny. Co rusz będziemy zaskakiwani pięknymi widokami, nie zabraknie też miejsc wartych odwiedzenia, jak na przykład pałace (patrz: str. 18). Z Janowic Wielkich już tylko kilometr do owianej sławą wsi Miedzianka. Warto zobaczyć miejsce związane z historią górnictwa złóż uranu – miasteczko, po którym pozostał kościół, cmentarz, kilka budynków i... odradzający się browar.

Bank Genów Jagniątków › Droga pod Reglami › Paciorki › Czarny Kocioł Jagniątkowski
Zapraszamy na wspaniałą, całodniową, górską wycieczkę, podczas której wędrując przez karkonoskie lasy zapoznamy się z przyrodą okolic Jagniątkowa oraz działaniami prowadzonymi w tutejszych ekosystemach leśnych. Na trasie wiodącej od najniższych pięter roślinnych przygotowano dwadzieścia punktów informacyjnych. Na początku trasy dowiemy się co chroni słynny tzw. Żywy Bank Genów w Jagniątkowie skąd rozpoczynamy wyprawę. Wędrując dalej ścieżką będziemy mogli przyjrzeć się lasom dolnoreglowym i borom regla górnego, aż do piętra subalpejskiego. Jest tu możliwość obserwacji zmian drzewostanu wynikających z działań człowieka, efektem których była klęska ekologiczna, jaka dotknęła Karkonosze w latach 80-tych XX wieku. Mijając skałki Paciorki zobaczymy również olbrzymie tzw. wiatrowały. Z tego miejsca będziemy mieć także doskonały widok na Czarny Kocioł Jagniątkowski, Śnieżne Kotły i Szrenicę. Po przekroczeniu górnej granicy lasu i znajdziemy się w piętrze subalpejskim z charakterystyczną dla niego kosodrzewiną. Podążając dalej w kierunku granicy państwowej zauważymy kępy torfowisk. Po minięciu Czarnego Kotła szlak z powrotem powiedzie nas do Jagniątkowa.

Samotnia › Strzecha Akademicka › Biały Jar Dom Śląski › Równia pod Śnieżką › Lucni bouda
Wszystkich chętnych, którzy marzą o tym, aby cofnąć się o kilka milionów lat zapraszamy na edukacyjną wyprawę pod nazwą „w poszukiwaniu epoki lodowcowej”. Podczas tej niezwykłej transgranicznej wędrówki w czasie, zapoznamy się z ciekawymi elementami przyrody karkonoskiej po obu stronach polsko-czeskiej granicy. Na trasie zaplanowano 9 przystanków informacyjnych: 4 po stronie polskiej i 5 po czeskiej stronie Karkonoszy. Dowiemy się z nich m.in. jakie ślady zostały pozostawione przez lodowce, które niegdyś przykrywały Karkonosze. Wycieczkę rozpoczynamy ze schroniska Samotnia, z którego niebieskim szlakiem dochodzimy do Strzechy Akademickiej. Podążając dalej przez Biały Jar mijamy miejsce największej katastrofy lawinowej w Karkonoszach, która w 1968 roku pochłonęła 19 ofiar. Dochodząc do Równi pod Śnieżką, w okolicy będziemy mogli podziwiać największy kompleks torfowisk subalpejskich w Karkonoszach, o powierzchni ok. 30 ha. Będąc przy schroniskach „Dom Śląski” oraz „Lucni bouda” poznamy najważniejsze fakty z historii zagospodarowania Karkonoszy przez człowieka. Przez ten teren biegł niegdyś szlak łączący Śląsk i Czechy. Najlepszy termin: od maja do września.

Centrum Infomacji KPN w Karpaczu › Schronisko nad Łomniczką › Śnieżka › Skalny Stół
Geoturystyka jest typem turystyki poznawczej bazującej na poznaniu obiektów i procesów geologicznych. Jedną z ciekawszych tego typu wycieczek, na trasie której przygotowano 14 punktów informacyjnych, możemy odbyć we wschodnich Karkonoszach. Wyprawę rozpoczynamy przy budynku Centrum Informacyjnego Karkonoskiego Parku Narodowego w Karpaczu. Można tu na trójwymiarowym modelu dotykowym podziwiać charakterystyczne formy terenu wschodnich Karkonoszy i obejrzeć animacje o ich powstawaniu, a także zobaczyć karkonoskie minerały. W otoczeniu centrum znajduje się ogród ziół i krzewów z ponad 100 gatunkami roślin leczniczych, wykorzystywanych dawniej przez laborantów. Opuszczając centrum kierujemy się na żółty szlak prowadzący nas do schroniska nad Łomniczką, dalej czerwonym szlakiem poprzez Kocioł Łomniczki docieramy na Przełęcz pod Śnieżką, a następnie ruszamy na szczyt Śnieżki. Po przerwie na szczycie, maszerujemy Czarnym Grzbietem do Sowiej Przełęczy, stamtąd na Skalny Stół i z powrotem na Sowią Przełęcz, skąd czarnym szlakiem poprzez Sowią Dolinę schodzimy do Karpacza.

Cieplice › Staniszów › Krzyżowa Góra › Łomnica › Jelenia Góra
Wycieczkę rozpoczynamy w Jeleniej Górze-Cieplicach, skąd ulicą Krośnieńską kierujemy się w stronę Staniszowa. Droga z Cieplic doprowadzi nas do kościoła stojącego w centrum wsi (jednego z najstarszych w Kotlinie Jeleniogórskiej). Po drugiej stronie ulicy schody prowadzą nas już na górę Witoszę. To wspaniały punkt widokowy, skąd przy dobrej pogodzie widać fragment Karkonoszy i Gór Izerskich. Górę tę osławił żyjący w XVII wieku prorokujący i podobno czasami lewitujący wizjoner Hans Rischmann – „niemiecki Nostradamus”. Wzgórze Witosza słynne było także z postawionego w 1901 roku na samym wierzchołku pomnika kanclerza Bismarcka, który nie zchował do obecnych czasów. Z Witoszy podążamy zielonym szlakiem w kierunku Mysłakowic. Po drodze przejdziemy przez Krzyżową Górę z Krzyżem Trzech Królów Pruskich z 1874 r. Stąd już niedaleko do Parku Miniatur (patrz: str. 36) i skansenu wojskowego sprzętu radiolokacyjnego. Przez Łomnicę i dalej ścieżką pieszo-rowerową wracamy do Jeleniej Góry.

Karpacz Górny › Świątynia Wang › Borowice › Karpacz Górny
Tę przyjemną i niezbyt wymagającą leśną pętlę z Karpacza do Borowic i z powrotem warto rozpocząć od zwiedzenia drewnianego kościółka Wang. Na przykościelnym cmentarzu znajdują się groby dwóch wybitnych polskich artystów: Henryka Tomaszewskiego – twórcę Wrocławskiego Teatru Pantomimy i Tadeusza Różewicza – poety i prozaika. W dalszą trasę wyruszamy główną drogą prowadzącą na teren Karkonoskiego Parku Narodowego (niebieski szlak), by później odbić w prawo szlakiem żółtym i tak dojść do Borowic. Już od dawnych czasów w Borowicach zalecanno leczenie klimatyczne osobom cierpiącym na zaburzenia nerwowe, stany wyczerpania i wycieńczenia, wątłą budowę fizyczną oraz w okresie rekonwalescencji. Idąc przez las oddychajmy zatem pełną piersią, a do Karpacza możemy wrócić zielonym szlakiem.

Borowice › Grabowiec › Kaplica Św. Anny › Sosnówka
Wędrując niższymi partiami Karkonoszy nie powinniśmy pominąć Kaplicy św. Anny położonej na zachodnim stoku Grabowca i bijącego przy niej cudownego źródełka. Aby osiągnąć ten cel wyruszamy z Borowic podążając niebieskim szlakiem. Po około dwóch kilometrach dochodzimy do kaplicy. Obiekt ten powstał w XIII wieku, na miejscu do którego od niepamiętnych czasów zmierzali pielgrzymi. Ołtarz w kaplicy znajduje się bezpośrednio nad źródłem, ale woda z niego wypływa na zewnątrz kościółka. Legenda mówi, że kto zaczerpnie wody ze źródełka i biegnąc siedem razy okrąży kaplicę trzymając cały czas wodę w ustach, ten zazna szczęścia w miłości. W dalszą drogę pójdziemy żółtym szlakiem i zejdziemy do Sosnówki, gdzie na zakończenie wycieczki możemy skosztować smacznego pstrąga w jednej z licznych miejscowych smażalni.

Jagniątków › Dom Hauptmanna › Żelazny Mostek › Żar › Zamek Chojnik › Sobieszów
Jagniątków – pięknie położona osada, będzie punktem startowym naszej wyprawy. Na początek odwiedzimy znajdujący się tu niezwykły dom-muzeum Gerharta Hauptmanna. Ta okazała willa otoczona parkiem, była niegdyś ulubioną podgórską rezydencją wielkiego niemieckiego dramaturga i powieściopisarza, laureata Nagrody Nobla, który mieszkał tu do swojej śmierci w 1946 r. Zwiedzając muzeum dowiemy się, że ów pisarz także był zafascynowany przyrodą i majestatem bliskich jego sercu Karkonoszy. Opuszczając muzeum, niebieskim szlakiem kierujemy się na tzw. Żelazny Mostek, aby zdobyć kolejny punkt wyprawy: niezwykły Zamek Chojnik. Chcąc zrobić jedno z piękniejszych zdjęć zamku warto za mostkiem skręcić w lewo, w kierunku Przełęczy pod Kopistą i wspiąć się na górę Żar. Wspaniały widok ze szczytu na zamek Chojnik i Kotlinę Jeleniogórską sprawi, że zmęczenie wspinaczką natychmiast ustąpi. Przed nami Chojnik – obronna twierdza wzniesiona tu prawdopodobnie już w 1355 r. przez Bolka II – księcia świdnicko-jaworskiego. Po zwiedzeniu zamku, schodzimy w dół w kierunku Sobieszowa. Podczas zejścia, skręcając na czarny szlak, mamy okazję dotrzeć do Zbójeckich Skał, fantazyjnych formacji skalnych zbudowanych z karkonoskiego granitu.

Karpacz Muzeum Zabawek › Świątynia Wang › Samotnia › Strzecha Akademicka › Wielki Staw › Pielgrzymy › Słonecznik
Przepiękna trasa wokół Małego i Wielkiego Stawu ze względu na swoje widokowe walory należy do jednej z najpopularniejszych w Karkonoszach.Aby dzień był pełen doznań rozpoczniemy ją jednak nietypowo: od Muzeum Zabawek w Karpaczu, w którym znajduje się wspaniała kolekcja zabawek ze zbiorów Henryka Tomaszewskiego, założyciela Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Kolejny punkt wyprawy to niezwykła drewniana Świątynia Wang rodem z Norwegii, którą na polecenie króla pruskiego – Fryderyka Wilhelma IV przeniesiono do Karpacza w 1844 r. Następne punkty naszej wędrówki biegną w kierunku grup skalnych Pielgrzymy i Słonecznik, gdzie po ich zdobyciu przechodzimy czerwonym szlakiem biegnącym nad krawędziami Kotłów Wielkiego i Małego Stawu w kierunku rozdroża koło Spalonej Strażnicy. Po tak długim marszu z pewnością trzeba będzie nieco odpocząć. Na trasie do wyboru mamy zlokalizowane tuż przy szlaku schroniska: Strzechę Akademicką lub malowniczą Samotnię, położną nad Małym Stawem. Podążając dalej niebieskim szlakiem dotrzemy do Domku Myśliwskiego, następnie do Polany, skąd Drogą Bronka Czecha dojdziemy do Karpacza Górnego.

Marząc o przemierzaniu niedostępnych zimowych szlaków koniecznie musimy zaopatrzyć się w rakiety śnieżne. Dzięki rozłożeniu ciężaru ciała na większą powierzchnię pozwalają one poruszać się po głębokim śniegu bez zapadania się. Dawniej było to podstawowe wyposażenie mieszkańców gór, którzy musieli poruszać się w obszarach występowania częstych i obfitych opadów śniegu. Obecnie są używane głównie dla rekreacji, pozwalając na uprawianie różnych form zimowego trekkingu. W Karkonoszach istnieje kilka świetnych tras wartych przejścia na rakietach. Jedna z piękniejszych bierze swój początek ze szczytu Kopy, na który wjeżdżamy wyciągiem z dolnej stacji w Karpaczu Górnym. Opuszczając kolejkę kierujemy się w górę do Domu Śląskiego, następnie lekko odbijamy w prawo na czeską stronę, gdzie niebieskim szlakiem dotrzemy do Lucnej boudy. Tu po obowiązkowej przerwie na kufel dobrego czeskiego piwa i knedliki, zimową trasą maszerujemy w kierunku Małego Szyszaka. Droga powrotna powiedzie nas stąd czerwonym szlakiem przez skałki Słonecznik a następnie żółtym do Pielgrzymów i dalej zielonym przez Polanę do dolnej stacji wyciągu w Karpaczu.

Kolejna świetna zimowa trasa do przebycia na rakietach śnieżnych rozpoczyna się na Szrenicy. Zanim jednak wyciąg krzesełkowy wwiezie nas w okolice tego szczytu, wykorzystajmy okazję i odwiedźmy Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej w Szklarskiej Porębie, położone tuż przy dolnej stacji wyciągu. Na odwiedzających centrum gości, czeka tu przygotowana ekspozycja „Wirtualne Karkonosze”, którą tworzą wielkoformatowe panoramy oraz dotykowa makieta Karkonoszy. W interaktywny sposób przedstawiają one m.in. kotły polodowcowe, torfowiska, faunę i florę, lasy, zjawiska przyrodnicze oraz wielostronny wpływ człowieka na góry. W sali warsztatowej można podglądać przyrodę Karkonoszy przez binokulary. Po dotarciu na szczyt, kierujemy się w lewo czerwonym szlakiem na widoczną w oddali radiowo-tv stację nadawczą zawieszoną tuż nad Śnieżnymi Kotłami. Idąc wzdłuż granicy po minięciu Twarożnika skręcamy na czeską stronę do źródła rzeki Łaby i dalej do schroniska Łabska bouda. Droga powrotna powiedzie nas ponownie przez granicę do schroniska Pod Łabskim Szczytem. Stąd idąc już w dół żółtym szlakiem, dotrzemy do Szklarskiej Poręby.

Chcąc w pełni przejść trasę na rakietach śnieżnych po czeskiej stronie Karkonoszy powinniśmy się udać do Spindlerowego Młyna. Podróż do tego górskiego miasteczka nie trwa zbyt długo, niezależnie od tego czy wyruszamy z rejonu Karpacza czy Szklarskiej Poręby. Podczas jazdy niemal na całej trasie można podziwiać urocze krajobrazy i zatrzymać się, aby zrobić zdjęcie górskich panoram, które w zimowej szacie w pogodny dzień prezentują się wyjątkowo pięknie. Górską wspinaczkę rozpoczniemy od punktu informacji Karkonoskiego Parku Narodowego (KRNAP). Naszym celem jest schronisko U Bileho Labe, położone w środkowej części dzikiej, polodowcowej, długiej na 7 km Doliny Białej Łaby. Aby dotrzeć do tego miejsca, będziemy żółtym szlakiem przemierzać zaspy wokół Żeleznego wierchu (1321 m n.p.m.) górującego nad Spindlerowym Młynem. Po dwu, trzy godzinnym marszu dochodząc na wysokość ok. 1000 m n.p.m. tuż nad brzegiem rzeki, ukaże nam się gościnne schronisko, w którym skosztowania lokalnych kulinarnych specjalności w towarzystwie kufla czeskiego piwa, pod karą grzechu odmówić nam nie wolno.